Flonkergood
Wat flonkert daor skitterend in ’t venne zien oogappels in,
verblindend ‘t lech en wat walmt daor deur de neusgaete?
Gekriet van kinder liekt ’t wal dat wat zien oorne heurt
grauw en kold plots, donnerslag in ‘t veld de umwelt kleurt.
Alle kleuren uut de irisbol streumt aover ’t land uut
de wiedte doornopper ’t gerinkel van ‘n brekkende ruut.
Zut e nòw daor zien eigen mombakkes in zwiebelende zin,
hebt zien spinsels dissen maa’n dan niks anders te vraete?
’n Letste waarschauwing veur gedrag dat daor zeurt
de geur van rottende eier en zwavelzuur daor meurt.
Was ’t de boelekearl in zompend kolkend gezoeg
den vrogger op bibberend bange kinderangsten joeg?
Of zag e daor zaedeg de mensheid in letste dagen?
Gepubliceerd in De Moespot | 62e jaorgang no. 263 | september 2019
