KRUISWOORDEN

Een project van De Omsmeders i.s.m. Oost Nederland Kamerkoor.

	keuze	1ste	2de	3de
1.      introductie	Wim		Wim
2.      Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.	Anna,	Henk, Anna, Bert B	Margót	Hans, Bert S
3.      Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.	Henk		Hans, Helma	Henk
4.      Dat is uw zoon. en Dat is je moeder.	Bert B		Ria	Bert B
5.      Introductie II	Hans			Wim
6.      Eli, Eli, lema sabachtani? of Eloï, Eloï, lema sabachtani?	Ankh	Ankh, Bert S		Ria
7.      Ik heb dorst.	Helma	Hans, Helma	Ankh, Anna
8.      Het is volbracht.	Margót	Margót	Henk	Anna
9.      Vader, in uw handen leg ik mijn geest.	Bert S		Bert S, Bert B	Ankh, Helma
10.    Il terremoto	Ria	Ria, Wim		Margót

Kruiswoorden

01 | Wim van Til | Introductie I 

En het geschiedt in de dagen van Poetin en Trump dat een grote schare

mensen op drift is en optrekt naar het beloofde Europa en samenkomt

bij de hekwerken rond Golgotha om daar de Verlosser te begroeten.

Soldaten stappen achteruit, politici doen een stap terug, en No

Surrender maakt de cirkel rond. En allen beamen de Verlosser op en projecteren

hem tussen de wereldleiders ter linker- en ter rechterzijde.

En een zoeklicht waart rond om de nietigste te belichten en ze geven mij

een doornenkroon en verheffen mij tot Zijn hoofd en ik drijf de kroon in Zijn hoofd

en kus Hem de lippen. Dan nemen de wereldleiders het woord, zeggende:

U allen hier te samen, wilt u meer of minder kruiswoorden en de schare roept

en heft een koor aan in alle talen. En het geweld van hun stemmen knoopt hoop

tot prikkeldraad en hartstocht tot een barricade en vloeit uit.

02 | Anna Wiersma | Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.

Vader vergeef het hun

Vader vergeef het hun, want wie niet

wetend is kan niet veroordeeld zijn.

Vergeef, want schuld en schuldenaren

staan wachtend voor Uw troon en beven.

Vader vergeef het hun, zij weten niet…

De stervelingen hier zijn dolende

en vrezen toorn en een verblindend licht

wanneer zij ooit Uw zaal betreden.

Toon hen Uw goedertieren Aangezicht!

03 | Henk Beunk | Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.

Polis 2017

ik verzeker je, nog vandaag

zul je met mij in het paradijs zijn

beloofde ik met de kennis van toen

geloofde ik niet dat religie zich tweeduizend jaar

schuldig ging maken aan machtsvertoon en -misbruik

om privileges overeind te houden en het volk eronder

met de leer op het tweede of een later plan

ik verzeker je, nog vandaag

zul je met mij in het paradijs zijn

beloof ik nu geloof ik nu

mits het aardse ambt van mij als hemelse vader

er in slaagt naast jou te staan in plaats van er boven

met jou te denken in plaats van over

op gelijke voet van gezindheid

04 | Bert Bevers | Dat is uw zoon en Dat is je moeder.

Kruisiging in schermopdeling

Mulier, ecce filius tuus … Ecce mater tua.

                                   I

Dismas spreekt naar links. Gestas weigert nors

de bekoring van bekering. Willen die geschieden

gaan hem voorbij in de vaart van het duister. O,

ontraadseling: veel kleiner dan de lucht is huid.

                                  II

Nog maar onlangs was Hij timmermanskind,

glimlachend jong. Nu vertrouwt Hij in Zijn

laatste strijd en nakend onweder de leerling

Zijn moeder, en haar hem toe. Maria’s wenen.

                                 III

Nabij het Schedelveld verschieten hogepriesters

en tollenaren in hun gewaden vol verraad als het

bliksemt, de aarde trilt. Ze erkennen hun nederlaag

wel maar wensen er die naam niet aan te geven.

                 

05 | Hans Mellendijk | Introductie II 

Hells Angels van Lower East Side glijden in een shocktail af tussen scheurende

gordijnen neven Bandidos, Satudarah, No Surrender en beamen sluipenderwijs

onder trillende Harley-Davidson vlag het algoritme van newspeak bubbel

(stilte = lawaai) en het koor een omgerekende generatie evenouders, rekenregels

van optellen, aftrekken, delen niet gelijk aan vandaag. Brians, Jimi’s, Janis’, Jims,

Kurts en Amy’s dorst naar het nirwana, hemels koninkrijk hier en nu, 27!

Geen voldaanheid, Hé Joe, o Heer koop me een Mercedes Benz. Zet me in vuur 

en vlam. De man die de wereld verkocht riekt naar goedkope deo dorant, 

terug in het zwart in een detonerend en heidens pandemonium.

Of toch Newtons gelijk, mens geworden God om te redden, op 23 april in het jaar

34 de eclips, de zonsverduistering van 180 minuten. Wie zal het zeggen, Joost

mag het weten, een duivelsei in puntdraad gewikkeld. Of 3 april een jaar eerder?

  

06 | Ankh Gussinklo | Eli Eli Lama Sabachtani ...

Eli Eli Lama Sabachtani…

Mijn God ik ben de eerste niet noch de laatste

die lijdzaam kapot gaat aan het lot van de wereld.

Maar waarom ik? Ik ben toch de kwaadste niet? 

Deze kerels misschien, gezien hun koude hart

zweepslagen, laag verraad en ontrouwe daden...

Maar dat U mij verlaten zou, wijl ik de sterren

van de hemel bad, dat slaat álles!

Ik hoopte dat we ons vergisten in wat U al wist:

Uw schepsel zoekt een zondebok voor zijn brokken

en een verlosser tegen haar angst, koste wat kost!

Alles goed en wel God, ik kan veel verdragen

maar dat U mij verliet…. dát verkrop ik niet!

Ik droomde net als menigeen dat ik een steen verlegde

in een stromende rivier van haters, dictators,

kerkklokken, minaretten, de letter der wet.

Nu hang ik hier te kijk tot schande van

Uw eigen koninkrijk; dat is toch godgeklaagd?

Eli Eli zie mij: Zondebok en Verlosser tegelijk ..!

07 | Helma Snelooper | Ik heb dorst.

Ik heb dorst

er is water

er is water in overvloed

vader komt uit de tuin

hij brengt ons handenvol bramen

het sap druipt tussen zijn vingers door

een bloedrood spoor

ter hoogte van Kreta redt men een vrouw uit Eritrea van een zinkend schip

haar water breekt, zij schenkt het leven aan een kind

dat zij Gelila noemt: ' van de zee'

als het moet slaan we het water uit de rots

zelfs een steen is tot schreiens toe te roeren

je kunt bokalen vullen met de tranen van de aarde

er is water

er is water in overvloed

08 | Margót Veldhuizen | Het is volbracht.

Het is volbracht

Het is volbracht,

het volk heeft gesproken

de leider wast zijn handen

triomf glanst in zijn ogen.

Het is volbracht,

er wordt gejuicht met rauwe stem

de lucht kleurt rood

er vallen druppels op banieren

schaduw daalt op het plein.

Het is volbracht,

het volk heeft gekozen

er rinkelt glas

er klinkt een schot

er schreeuwt een man.

Waar is de geest die liefde spreekt

wie heeft de eerste steen gegooid

hoe valt dit tij te keren?

Het is volbracht,

de leider vleit het volk

spreekt hen toe vanuit de hoogte

de zon lijkt voorgoed verdwenen

hoog in de donkergrijze hemel

zweeft de koningsadelaar.

09 | Bert Scheuter | Vader, in uw handen leg ik mijn geest.

Voorbij het leven

Zo pijnlijk is de dood, omdat niets er 

voor in de plaats lijkt te komen, als

ik enkel op de kennis van de wereld 

moet bouwen - en vertrouwen -

omtrent mijn afscheid.

Tenzij ik mijn geest, bij leven bewogen 

in een keten van vaders, moeders, 

zonen en dochters, hoger neerleg, 

tussen het idee dat een cel ziel werd

en de as eeuwig zal zijn. 

Dat beeld sproeit de dorre denkakker, 

die, vermest door mijn vrome logica,

zelfs de kiem smoorde van weidser land

waar verhalen uit de bergen stromen

als kleurrijke waarheid.

Ergens vandaar komt de troostende bries 

die over mij waait als ik er aan denk 

dat ik in mijn systeem een schedelplaats 

zou kunnen vinden die een overwinning

zal zijn op de dood.

10 | Ria Moons | Il terremoto

Il terremoto

Toen iedereen om drie uur wegliep van Golgotha,

begon het. Een geluid als van een grommend

dier in doodsnood, schokkend om zich te ontdoen van

radeloze pijn. De aarde splijt,

regens striemen, oorverdovend

vallen dromen in elkaar.

Als het voorbij is, blijven wij achter

in een voor altijd ontregelde wereld

waar welkom niet vanzelf meer spreekt,

waar ieder voor eigen parochie preekt

en angst de toon aangeeft.

Maar dit vers wil vliegen,

opstijgen uit de warmte

van een rode mond,

cirkelen als een leeuwerik

en harten ontsluiten

opdat wij elkaar weer vinden.

-->