Le voyage au rien
De Hoge Venen, Baraque Michel, 29 december 1988
Naarns was e ewest.
Toen ze ‘m d’r naor vroogen.
An 't leste, an ‘t endejaor ’t lief en ’t leed en ‘t wee
d’r uut lopen. Middewinter stappen in Ardennense snee.
In ’t dal deur witte wieve umgeven, de Roerspróng.
Slierten uut de neusgaete, smeltend ies op de tóng.
De wandeling wier ‘m zwoor te mude
van ’t slagmaols stiegen en dan weer dalen.
Mangs onder ’t haspelen de starke verhalen.
De zörge ónder de hakke vermalen.
Maor dan op ens kramp in beide vute.
En toon e ’t andere dal ezeen had, bo wisse.
Met in de wiedte zien harbarg in winterse kleur.
Lonken de dorst naor la bière trappiste
en nam e mooi de richtsten weg binnendeur.
Hee had ’t mangs wal ezeen.
Beren mietereg langs ’t veen.
Aover de opgevroren pómpamp
dan doornopper aover de kamp.
Knaeden deur de dikken drek
polsen e deur ’t water.
’t Lak wal of e steeds wieter
van de kante leep. ’n Gieter,
lekken de schoene. Geklater.
Hee zakken dieper weg. Verrek.
Laot de klok van de barak maor luden.
Zoegend water onder ’t zoerste zoer.
Dan trok e zich d’r uut, ’n hele toer.
Laot ons veur ’n damp en grauw huden.
‘T schoem op de mónd,
zög zich de longen vól,
springend van pól töt pól,
belandende e uutendelek
op harde bevroren grónd.
Toen e de drab van de schoene lilek
tegen de pöste en de prikkels sloeg
aoverdech e de tocht en joeg -
uut ‘t zicht van ‘t lachende volk,
tooschouwers baoven de kolk -
schamperend langs rikkenspöste
kabaats, kaboengs in ’t rónd.
Bloed op de baodem, buten aosem
zöt e zien veurolders daor kieken staon.
Naor zien gehampel in ’t veen, ’t angaon.
Zee joegen de vaarsen vanuut de vassels
de stal uut, ‘t veld op en sloegen
de prikkel tegen de verzenen.
Zee hadden ok met hun verzenen
tegen de prikkel geslagen maor veural
met hun verzenen in het veld estaon
in de pröt gepokkeld en wieter egaon.
En hadden ‘m töt zo wiet ebrach.
Met de verzenen vaste in ’t veld.
Niet wieter ekommen dan Varsseveld.
Naarns was e ewest.
Toen ze ‘m d’r naor vroogen.
Nów jao dan.
In zien heufd was ‘t
één grote gengeleri-je,
op zien best.
Naarns was e ewest.
Toen ze ‘m d’r naor vroogen.
An 't leste, an ‘t endejaor ’t lief en ’t leed en ‘t wee
d’r uut lopen. Middewinter stappen in Ardennense snee.
In ’t dal deur witte wieve umgeven, de Roerspróng.
Slierten uut de neusgaete, smeltend ies op de tóng.
De wandeling wier ‘m zwoor te mude
van ’t slagmaols stiegen en dan weer dalen.
Mangs onder ’t haspelen de starke verhalen.
De zörge ónder de hakke vermalen.
Maor dan op ens kramp in beide vute.
En toon e ’t andere dal ezeen had, bo wisse.
Met in de wiedte zien harbarg in winterse kleur.
Lonken de dorst naor la bière trappiste
en nam e mooi de richtsten weg binnendeur.
Hee had ’t mangs wal ezeen.
Beren mietereg langs ’t veen.
Aover de opgevroren pómpamp
dan doornopper aover de kamp.
Knaeden deur de dikken drek
polsen e deur ’t water.
’t Lak wal of e steeds wieter
van de kante leep. ’n Gieter,
lekken de schoene. Geklater.
Hee zakken dieper weg. Verrek.
Laot de klok van de barak maor luden.
Zoegend water onder ’t zoerste zoer.
Dan trok e zich d’r uut, ’n hele toer.
Laot ons veur ’n damp en grauw huden.
‘T schoem op de mónd,
zög zich de longen vól,
springend van pól töt pól,
belandende e uutendelek
op harde bevroren grónd.
Toen e de drab van de schoene lilek
tegen de pöste en de prikkels sloeg
aoverdech e de tocht en joeg -
uut ‘t zicht van ‘t lachende volk,
tooschouwers baoven de kolk -
schamperend langs rikkenspöste
kabaats, kaboengs in ’t rónd.
Bloed op de baodem, buten aosem
zöt e zien veurolders daor kieken staon.
Naor zien gehampel in ’t veen, ’t angaon.
Zee joegen de vaarsen vanuut de vassels
de stal uut, ‘t veld op en sloegen
de prikkel tegen de verzenen.
Zee hadden ok met hun verzenen
tegen de prikkel geslagen maor veural
met hun verzenen in het veld estaon
in de pröt gepokkeld en wieter egaon.
En hadden ‘m töt zo wiet ebrach.
Met de verzenen vaste in ’t veld.
Niet wieter ekommen dan Varsseveld.
Naarns was e ewest.
Toen ze ‘m d’r naor vroogen.
Nów jao dan.
In zien heufd was ‘t
één grote gengeleri-je,
op zien best.
Gepubliceerd in De Moespot | 51e jaorgang no. 217 | meert 2008 | Trouw in de buurt - bundel Buitenland - 8 februari 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten