Foto: Jan Gal‘En er verscheen een groot teken aan de hemel: een Vrouw, bekleed met de zon en de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren.’Openbaringen van Johannes 12
Bedrukt, met vaardige hand en scherpte gesneden.
Door Arnt de beeldensnijder uit Kalkar bij Kleef.
Geen Schneider alhoewel haar habijt prachtig valt
tot over halve maan uit eikenhout gegleden.
De meester van Varsseveld, al zolang ik leef.
Het dubbelbeeld door Gerhardus van Aert
in steek gelaten voor een andere leer.
Daarna volgde een lange weg met hindering.
Geborgen bij boer Harterink in het hooi,
via Kemperman naar de kapel van Sinderen.
Uiteindelijk hing ze in Anholt heel mooi.
Daarna toch gescheiden voor Gods' kinderen
in Silvolde. Mauritus parochie kreeg haar deel.
Het beeld bedrukt, de zoveelste dwangverhuizing
moe van heilige huizen in en uit, gescheiden van elkaar.
Boeren behandelden haar wat ruw wil de overlevering.
Het is daarom dat haar gelaat wat sip, ja droevig
uit de ogen kijkt. Het is daarom dat ik de blues zing.
Bedrukt de vele prenten met haar somber gelaat.
Duitse soldaat vroeg er na de slag om raad.
Na Arnhem vond hij in Silvolde troost wordt er nog verteld.
En ook nu nog in Berlijn als uitdrukking gehoord.
Er uit zien als de bedrukte Moeder Gods van Varsseveld.
En
'Monstra te esse Matrem'
'Laat zien dat u onze moeder bent'
Gebedsverhoringen zijn niet bekend.
Hans Mellendijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten