BOUWKUNST EN RUIMTELIJKE ORDENING

BOUWKUNST | Hans Mellendijk

‘Ik heb mijn onderwijs genoten in een Gerrit Rietveld.’
klonk het innemend, ruimtescheppend uit haar mond.
Kousenbenen, suggestief zwevend boven de grond,
flirtend, rood, blauw, geel. Puur primair geweld.

‘Ik heb mijn bouwmeester ontmoet in een Frank Lloyd Wright.
Daar bij die waterval. Horizontalen in het prairiegras.’
Woord op woord bouwend, drinkend uit haar Bauhausglas,
terwijl ze met haar wijsvinger spiralend door haar kapsel aait.

‘We verloofden ons in een Mies van der Rohe.
Kolomvrije wijdte, wat een licht en ruimte!
Met een glad glijdende ring overviel hij me.
Een dof zilveren ding, heel kies. Wat ’n mooie.’

‘We trouwden in een Willem Marinus Dudok.
Het best van alles, van beide niet genoeg.
Veel geluk en voorspoed. Lente voor de boeg.
Sneeuwstormend jawoord, ‘n kristallen kus op vlok.’

Ze nestelden zich in een Pieter Blom.
Weldra paaldansend verhouding gekeerd.
Uit het lood, ‘t maken van nesten verleerd.
Instortende nieuwbouw als hij haar beklom.

Ze ging werken in een Renzo Piano.
Uitgewoond, in volle vaart het leven tegemoet stevenend.
In één blik, ’n open kaart, de liefde welgemoed en bevend,
zinnend op ‘n volgende ronde Mikado.

‘Verder’…, fluisterde je me, op het late uur,
- het Hooglied dat je zong toen;
gulden snede en tongzoen -
‘heb ik echt werkelijk niks, met architectuur.’

gepubliceerd in Poëziepuntgl - jaargang 4 - nummer 1 - maart 2006

OP SAFARI | Hans Mellendijk

Op de fiets ervoer ik vandaag weer twee prachtige exemplaren.

Eén vanaf de Aaltense bult, op Bredevoort aan.
Diep gesleten, door de graslaag gesneden.
Haaks en vooral door snelheid gevormd.
Door schoolkinderen die recht toe willen, recht aan, gaan.
Het pad vervolgen. Want nu toch even geen gelummel.
Op weg naar de volgende sensatie. De fietstunnel.

Dan als ik de snelweg langs Bredevoort oversteek,
de mooiste. Een S-vormige slingert beeldrijmig
met de Schaarsbeek die ik denkbeeldig
in mijn hoofd over de Slinge zie strengelen. De beek
Slinge die vroeger, vóór de rechtlijnigheid
Slingerbeek mocht heten. Een eigenste loop.

Zoals deze door fietsbanden gevormde olifantenpaden.

Varsseveld - Bredevoort, 16 juli 2008

gepubliceerd in Trouw dicht in de buurt - bundel Gelderland - 8 februari 2010

BREDEVOORTS BELEG | Hans Mellendijk

1.


Dwars door letter en tijd de contouren:

vastenavond maakt korte metten Spaans

benauwd. Boerenslimheid & kruithandel.

Treur niet, platbodems voeren Staats.

Bredevoorts Beleg, kö’ j dat etten dan?

2.


Hoor door letters de laatste Melocotones.
Marketónzen fluwelig na het Bredevoorts

Beleg hier in woordenschat bewaard. Uit

de pitten -van schrik gescheten- wortel

geschoten. Vruchtbaarheid en de tijd, …

zie ook hier>

HET BELOOFDE LAND | Hans Mellendijk

A50, A28, Apeldoorn - Zwolle, 17 oktober 2008

Het alles ziende oog, camera’s op palen
Big Brother in Bijbelbelt, langs spitsstroken.
Ik geleid door TomToms hand.
Moedig sla ik mij blij de ogen open,
naar het onbekende land.
Voerman in een zucht en een vloek
regenboog boven s’-Heerenbroek
tekent van oudsher geen zondvloed
meer. Op de autoradio stoor
zendt overtuigend Al Gore.
Kijk roept zoonlief -hartedief-
daar over het water vaart Jezus
kapitein volgens m’n eigen bloed.

Over de IJssel
in de hallen
Het beloofde land

Legoworld.

Indiana Jones
Star Wars
Bionicle
Exo-force
steen op steen
die ik tors.

Wat de toekomst ook brengen moge
mijn oogappel in vizier.

gepubliceerd in Trouw dicht in de buurt, Krakatau

WATERWINGEBIED | Hans Mellendijk

win

gewest

van water

gebied dragers

van natuur en 

bezinning

drup na

drup

DE WEI VAN GARRITSEN | Hans Mellendijk

Oh schoon lapje grond, het boerenland

schetst nog ruw het oude landschap

aanvang van het dorp dat spoort naar kern.

's Zomers, het lange gras en wat zwart

wit pinken grazen malend kort.

Het blaag ziet hoe de zweefmolen zwiert.

‘s Winters krabbelt de jeugd achter stoel

in vallen opstaan de toekomst

tegemoet verglijdende voortgang.

In de rug lommerrijke coulissen

na lange reizen de thuiskomst

wachtgevels voor nieuwe avonturen.

KWESTIE VAN SCHAAL | Hans Mellendijk

De eerste dagen zoveel mogelijk bovengronds;

Blok na blok de Empire State of Chrysler

Building als Laurentiuskerk. Het Hyde Park

als De weide van Garritsen. Champs Élysées
leidt als Spoorstraat, Tiergarten als Zaagmolenpad.

Thuis na lange reis uit de trein gestapt;

de grote weidse blik. De torenspits nabij

het evenwicht maar dan anders.
Mijn tapijt van de hemelse vrede

waar ik over thuiskomst lag te dromen.
De weide van Garritsen, vruchtbaar in al

haar facetten. Niets anders uit mijn gedachten.

Oh schoon lapje grond, het boerenland

schetst nog ruw het oude landschap

aanvang van het dorp dat spoort naar kern.

's Zomers, het lange gras en wat zwart

wit pinken grazen malend kort.

Het blaag ziet hoe de zweefmolen zwiert.

‘s Winters krabbelt de jeugd achter stoel

in vallen opstaan de toekomst

tegemoet verglijdende voortgang.

In de rug lommerrijke coulissen

na lange reizen de thuiskomst

wachtgevels voor nieuwe avonturen.

Foto: © H. Garnjost

VOLKSSCULPTUUR | Hans Mellendijk

Bij een werk van Sylvie Bousseau en Frank Westermeyer en Bert Bevers' Gebaande paden

Irgendwo Weimar Nord, 2005 - Varsseveld, 22 april 2009
Bombastisch genoemd een volkssculptuur.
Een volksfeest voor de levende typografie
tussen de woonkazernes, is wat ik zie,
als ik door de beeldschermmuur heen tuur.

Vormt zich ’n ingesleten X.
De richtste weg, hoe het ook zij.
Teken van openlijk volksverzet.

Daar wegen ontstaan omdat we ze gaan.

Echoot Kafka vanaf Schelde na.
Nieuw leven, vloed en de eb.
Splijt zich de zee.

Der Trampelpfad als Volksskulptur, Gebaande paden, Olifantspaden, Desire Lines

OOGSTSTRAAT | Hans Mellendijk

en ik

daar vooral de jam

bemin te betondorp

cement sentimenten

monument van bouw

kunst of flatneurose

regels en jambe

men terloops de voet

naar de kloten helpt

hoe kan ik daar zo

cola van breien

een trui van maken

links dan averechts

de pennen tikken

vooruit en ga

ge ment de horde

dra woord na woord

arbeiders wonen

werken in koop

begin van het ware

socialisme van de bief

en ik

gepubliceerd in Trouw dicht in de buurt - bundel Noord-Holland - 8 februari 2010

LANDSCHAPSBEHEER | Hans Mellendijk

voor Bert S.

zoals hier het landschap wordt beheerd

lijkt wel de gereformeerde kerk

binnen- of buitenverband

met en zonder verstand

dan ruilverkaveld binnen het perk

dan krang en alles omgekeerd

het landschap beheerd

of kats grif verkeerd

IRRGARTEN | Hans Mellendijk

Wasserburg, Anholt, 5 mei 2010

Het telkens en maar weer rechts af te slaan

maakt mijn eerstvolgende erfopvolger 
voorganger.

Gretig steeds maar snellere loop.

Het maakt doolhof een maar één weg te gaan

labyrint.

Per ongeluk vergissing, gelukkig.

En het doolhof wordt weer naarstig zoeken.

Spielerei.

RUIMTELIJKE ORDENING | Hans Mellendijk

met het hoofd in de wolken en
de wereld aan zijn voeten
prijst de makelaar
z’n leegstaande waar

bos en lommer
de nieuwe meer
duivendrecht
bijlmermeer
holendrecht
abcoude
vinkenveen
breukelen
maarssenbroek

oog in al neemt het de wijk
naar vinexsteden

verbonden door
lawaaiwerende muren
dijklichamen wachtend
op hoger water

waar het blik
traag door oneindig
laagland gaat

gelardeerd met
stukjes groenstrook
ter grootte van een krant

arnhem noord
velperbroek
de ijssel
zelfde koek
westervoort
duiven
het gaat
maar voort

van geuzenveld
tot zevenaar
van strand tot
aan de rand
lintstad holland
kant en klaar

weg het zicht op de weide
waar in mijn jeugd het ritme
van betonnen platen klinkt
nu fluisterend asfalt zingt

alles van waarde
is weerloos


Hans Mellendijkgepubliceerd in Poëziepuntgl - jaargang 5 - nummer 3 - september 2007
t.g.v. 5 jarig jubileum met als thema: 'traag door oneindig laagland gaan'
met dank aan Marsman, Bloem en Lucebert