Emmer-Compascuum, herfst 1958 | Maarsbergen, lente 2005
Mijn vaders Volkswagen verdwaald
op een zandweggetje reed.
Zoekende langs lange vaarten
op weg naar geborgener oord.
Fantasieën in kattenbak
beelden van draaiend koord
scharen, asfalt verslindende
schaven, schrapers en ander
landbouwwerkkundig tuig.
Verkruimelde zandtaarten.
Dan jaren verder als ik
in de achteruitkijkspiegel
mijn zoon zie spelen op de achterbank.
Een magnetisch spel
van aantrekken en afstoten
in slechts één enkele tel
voltooid met een alles
verwoestende vuistslag.
Staafjes en balletjes
tandwielen vliegen van de hoedenplank.
En behalve het feit
dat ik mezelf in de tijd
weerspiegeld zie, zie ik
de vierde wet van Newton
in werking.
De genen tomeloos in toom.
De appel valt niet ver van de boom.
Gepubliceerd in Poëziepuntgl - jaargang 6 - nummer 1 - maart 2008 | Trouw dicht in de buurt - bundel Drenthe - 8 februari 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten