27-11-2017

ONDER CONSTRUCTIE | Hans Mellendijk


onder constructie

het gevecht in de ònderschildering
de doodverf zo gelaoten

wat zol ik graag de schoonheid ervan 
zien verlaoten in grijnzend gries
intens en pigmentkorrel groot
de winterochtend in gelopen 
het licht zal vast nog wel kommen

‘n bu’jten raegen
een buultjen thee
een kuultjen jus
een kussen leefde
een vuiltje snot
een meultjen smeer

‘n ri-jtjen regels
‘n daaltje geld
‘n teiltje taal
‘n wiele wachten
‘n mijltje blad
een handje zeer

een kansje wagen

een bandje lucht
een randje vet
een richel rui
een wandtje tegels
een vlegel rand

een emmer even

een greppel grip
een lepel traan
een wake wolk
een potje leven
een teken talk

de toon nog niet gezet

‘n

09-11-2017

OP ENS | Hans Mellendijk


Op ens

Mangs uut ’t niks kwam e d’ran
Mangs uut ’t niks löp daor ’n beest
Mangs uut ’t niks was daor de smacht
Mangs uut ’t niks ging e mooi liggen
Mangs uut ’t niks kwam daor de trein
Mangs uut ’t niks schot e zich deur ’t knie
Mangs uut ’t niks lag e in gruzzelementen
Mangs uut ’t niks ’n wagen van rechts
Mangs uut ’t niks wa’j daor in 't lech
Mangs uut ’t niks sneeuwen 't wit
Mangs uut ’t niks ondeugd in de gedachte
Mangs uut ’t niks trok e ’t geweer
Mangs uut ’t niks zag e ’t beeld
Mangs uut ’t niks ’n bokstessegesprek
Mangs uut ’t niks grip ’t ni-js mi-j bi-j de kael
Mangs uut ’t niks zwelt dri-jmaol ’t gejoel
Mangs uut ’t niks klonk daor ’t schot
Mangs uut ’t niks geld op de rekkening
Mangs uut ’t niks n dònderslag bi-j heldere hemel
Mangs uut ’t niks ’n gedicht gebrouwen
Mangs uut ’t niks de bocht uut evlaogen
Mangs uut ’t niks in de armen van ’n ander
Mangs uut ’t niks de zwaluw op ’n draod
Mangs uut ’t niks bu’j d’r
Mangs uut ’t niks kust de bokser zien tiggenstander
Mangs uut ’t niks scoort de midveur ’n goal
Mangs uut ’t niks piept ’t oor zien melodie

Mangs uut ’t niks uut de tied

Op ens

Niks!



Gepubliceerd in De Moespot | 61ste jaorgang no. 257 | meert 2018


02-11-2017

SCHILDERING | Hans Mellendijk

Foto: © Hans Mellendijk
Schildering

Stroomopwaarts mijn ogen, ik rem.
Brandt daar licht door de wolken heen?
In oorschelpen hoor ik geluiden van ruis,
daal het dek af, ervaar de pracht.

De Waterbus keert, weer terug.

Stroomafwaarts verkleurt binnen tien
minuten Onze Lieve-Vrouwe-
kathedraal van eerst het zwartgrijs, via geel
naar wit dan weer naar het zwart.

De boot legt in tweeduister aan.

Naar Steenplein opklimmend. Ik wil
link naar hoe wonderen zich open-
baren op de Schelde, zo maar op een
maandagmiddag in oktober.

Foto: © Bert Bevers