Nu het gedicht even verbouwen.
Stuw het eindrijm en de vaste vormen.
In ieder einde schuilt een nieuw begin
een schone regel de zin van het bestaan.
Zet je schrap. Blaas aan het vers! Touwen
strak, de wind voert waarde en de normen
een mooie ondergang integen.
Nu het dichtstuk flink verzagen.
Weg de rijmdwangzang, verschuif het ritme.
In een nieuw begin schuilt ieder einde
alles is nog open niet dicht getimmerd.
Laat maar gaan iets lager daar. Het zit je
mee. Hou even vast hamer en spijkers
een prachtig bouwwerk in de steigers.
Nu het lied wat schuren en lakken.
Niet te glanzend, laat hier en daar wat ruw.
In ieder einde schuilt een nieuw begin
een onaffe zin, de regel van het leven.
Wacht, nog niet in de prullenbak. Ken
je gebreken en je darlings. Schaduw
schitterend ongeluk tegemoet.
In ieder einde schuilt een nieuw begin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten