Wicklow Mountains, Glendalough, 1994
Bij 't scannen van de dia's plots uit het grijs weer het beeld.
Zilverkorrels van film op chips omgezet in gigabytes.
Langs de onstuimige kust klapperend de megakites.
Logeren in het bankbiljet van tien pond was voor niks.
Zicht op cycladen? Ithaca? Nu niet de baai op, want
zuidwaarts richting Wicklow Mountains. Wind mee fiks.
Beter kijken want het is per slot van rekening Ierland
als waar getoond. Er bommeldingen zwevend lopen
zich grillig lonen. Weerbarstig de wolken in hun sas
in vernevelende regenval. De hemel schuift de sluizen open
alles hier wordt van vervormend spiegelend vloeiend glas.
Kieuwachtige wezens druppen over de brilleglazen.
Kieuwachtige wezens druppen over de brilleglazen.
En zagen sindsdien het geloof in elfjes
nieuwe sagen ingeblazen.
Gepubliceerd in Gedichtenforum De Contrabas, januari 2011, gepubliceerd op Krakatau 03-04-2011.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten