Amsterdam, Overtoomse Veld, 30 april 1993
Verkreukeld, verfrommeld, verfomfaaid
uit een vervlogen tijd aangewaaid
kijkt James Dean mij ongegrond opstandig aan
vanaf een verlopen calendarium uit ’91.
Ik vraag mij af, nu ik uitgeput maar voldaan,
na een lange feestelijke wandeling, in het gras lig
denkend aan zo’n enerverende vlucht uit het verleden:
‘Hoe vliegt de tijd?’
Door ’n prille meid
zag ik je zo-even nog snel verkocht
terwijl jij liever de vrijheid zocht.
Bent toen uit het Vondelpark door de wind meegezogen
met scharrelend zwerfvuil door het Rembrandtpark gevlogen.
Op het laatst neergedaald voor de GAK-kantoren.
Om als een objet trouvée, in de tijd bevroren
door mij bewust te worden geadministreerd.
Uiteindelijk in dit vers hartstochtelijk vereerd.
Verkreukeld, verfrommeld, verfomfaaid
uit een vervlogen tijd aangewaaid
kijkt James Dean mij ongegrond opstandig aan
vanaf een verlopen calendarium uit ’91.
Ik vraag mij af, nu ik uitgeput maar voldaan,
na een lange feestelijke wandeling, in het gras lig
denkend aan zo’n enerverende vlucht uit het verleden:
‘Hoe vliegt de tijd?’
Door ’n prille meid
zag ik je zo-even nog snel verkocht
terwijl jij liever de vrijheid zocht.
Bent toen uit het Vondelpark door de wind meegezogen
met scharrelend zwerfvuil door het Rembrandtpark gevlogen.
Op het laatst neergedaald voor de GAK-kantoren.
Om als een objet trouvée, in de tijd bevroren
door mij bewust te worden geadministreerd.
Uiteindelijk in dit vers hartstochtelijk vereerd.
gepubliceerd in Poëziepuntgl - jaargang 4 - nummer 1 - maart 2006 | Seeshirt - Het 13e Erbarmen Festival - Hoe vliegt de tijd? - Varsseveld, 3 juli 1993 | Trouw dicht in de buurt - bundel Noord-Holland - 8 februari 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten