SÓH DE SHOW IS GEDAON | Hans Mellendijk

In herinnering Jan Manschot (21 september 1947 - 2o januari 2014)

Hie was d'r veur pauwen en poeten
vieren 't laeven as gin ander
halfstónd e veur iedereen
met zien lach van hier töt gunder.

Onze koetsier op de bók,
tsjakke boem, tjakke boem
veur eeuweg op de kapok.

De lampen bunt uut de show is gedaon,
bi-j vale maone hie kik ow nów an,
ritmemeister van brekken en angaon.
Sóh, ajouw, ... wi-j mot now echt verdan.

Onze koetsier op de bók,
tsjakke boem, tjakke boem
veur eeuweg op de kapok.

Herinnerings bunt neet weg te slieten,
tötdat da'k zelf ok de tied uutglied.


Gepubliceerd in De Moespot | 57e jaorgang no. 241 | meert 2014

ENGHUIZER VIERLUIK | Hans Mellendijk

Beeld: © Louis Radstaak

Tekening
De lijn die de horizon zoekt

om dan de hoogte te volgen

de stralende lucht in de beek

vervloeit in een grandioos ik.

Schildering

De streek die de vlakken vindt 

om dan het grasland te kleuren

schaduwen van bos in lange

banen gaan over in een jij.

Verbeelding

Het woud dat alle wonden heelt 

kleur van leven, geur van verval

licht in het donker aderend

smelten ziel aan ziel inéén, wij.

Ontginning

De herinnering; opslag

van indruk en ontvangst en de

neerslag van hoe het beklijft

de heide, de hof, de stroom, hij.