Kaboem, klabaats
Berend Eenink kon de starke verhalen
vertellen. Bennie’s opa had in Halle
’t bulderen van de kanonnen eheurd.
’t Wier deur mien achternaef niet geleufd.
Kaboem, klabaats!
Een onmunig groot kanon dat alderbastend
wied kon schieten en alderbastend knappen.
Sterke verhalen uut de Eerste Weltkrieg
wier met grote twiefels -jao, jao- ontvangen.
Kaboem, klabaats!
Biesterbanend endelek ’t raodsel ontrafeld,
’n natuurkundig geval.’t Heft te maken met
terugkaatsend lawaai hoog in de atmosfeer
’t zogenaamd wied reikende infrageluud.
Kaboem, klabaats!
Een onheurbaar laeg frequent geluud,
’n stille symfonie dat niet eheurd
kan worden deur ’t menselek oor. Maor
wal middels de trillingen waornembaor.
Kaboem, klabaats!
Meester Heuvel heuren het rammelen van
de roeten dag en nacht in de harfst van 14
wiet weg wal 185 kilometers doornopper.
De Grote Krieg kondigde zich an in ’t zuden.
Kaboem, klabaats!
Geurink op Sinderen heurn ‘t vensterloek
mangs trillen; Antwerpen lag onder vuur.
Aover ‘t wònderkanon, ‘t houwitzer wier
op jaormarkten en ansichten efluusterd.
Kaboem, klabaats!
Now allenig nog op oldjaorsdag in flarden
mot en sissend carbid in de melkbussen
heur ‘j echo’s uut ’n wiedweg verleden.
Wödt Dikke Bertha evreesd en eheurd.
Ontleend aan artikel
van Bennie Eenink,
Dikke Bertha’s in de
Achterhoek,
Contactorgaan ADW,
december 2016.
