Met zijn mond verwonderd
eind route nr. 100.
De uroloog er niet om
heen draait. Niks aan de hand
met prostaat, PSA-waarde
of iets met K in het pand.
Schetst slechts een piemelig
werkje in het vooruitzicht;
een lapje onder de tong weggesneden
in de slijmvlieswand van de plasbuis
teruggelegd en het leed is geleden
in verstopt afwateringssysteem.
'Daar waar ik mee lul repareert de jongeheer?'
Als dat geen actie is van Het instituut voor Praktische Poëzie!
Zo ook het onderzoek dat een traan van hartstochtelijk geluk
een andere structuur heeft dan een traan van gruwelijk verdriet.
Om te huilen zo mooi van samenstel
opgedroogd niet alleen maar wat zout water
van blijdschap of ónmundig groot verdriet
maar kristallisatie van puur gevoel.
zie ook Route 100> en Om te huilen zo mooi>
Geen opmerkingen:
Een reactie posten